Focus op activiteiten die écht het verschil maken

Focus op activiteiten die écht het verschil maken
In een snel veranderende samenleving moeten we als gemeente onze rollen en taken voortdurend overwegen. De toenemende vraag naar hulp, de groeiende krapte op de arbeidsmarkt en de steeds krappere budgetten dwingen ons om onze diensten kritisch tegen het licht te houden en keuzes te maken. Houden we ons bezig met díe dingen die er echt toe doen? Wat kunnen inwoners zelf en wat verwachten zijn van ons? Waar kunnen we het verschil maken? Welke rol moeten we aannemen? Zijn we initiërend of meer faciliterend? In het Collegeprogramma en de Kaderbrief 2025 staan drie speerpunten benoemd, die richtinggevend zijn voor keuzes die we maken. Versterken van de sociale basis. Door te investeren in de gezondheid en bestaanszekerheid van inwoners is op termijn minder dure hulp en zorg nodig; en door laagdrempelige, collectieve hulp te versterken, is op termijn minder (duur), individueel maatwerk nodig. Dit geldt voor diensten op het gebied van zorg en gezondheid, maar ook voor dienstverlening op het gebied van werk en inkomen, cultuur, sport en ontmoeten. Deze transformatie is al in gang gezet en deze zetten we onverminderd voort. Vergroten van sociale cohesie en participatie. We bevorderen de sociale verbondenheid tussen inwoners. Dit doen we onder andere door culturele en maatschappelijke organisaties te ondersteunen en door informele netwerken uit te bouwen en te onderhouden. Zie ook hoofdstuk 1, Vitale Kernen. Ondersteuning van kwetsbare doelgroepen. Kwetsbare doelgroepen – mensen die zorg echt nodig hebben – moeten hier nu en in de toekomst op kunnen rekenen. 2025 wordt het jaar waarin we echt keuzes gaan maken. Wat doen we wél en wat doen we niet meer? Deze drie speerpunten vormen ons kompas. Wat doen we wel en niet meer? We geven prioriteit aan sociaal maatschappelijke activiteiten met de grootste impact. En we kiezen bewust voor om diensten die minder bijdragen aan de gestelde doelen af te bouwen of te beëindigen. Ook richten we processen eenvoudiger in en schrappen we regels. Zo blijft er meer tijd en geld over voor activiteiten met prioriteit. We nemen afscheid van verkokerde initiatieven die zich richten op één doel of doelgroep. We kijken kritisch naar de subsidies die we verlenen. We stoppen met het verstrekken van subsidies die niet of onvoldoende bijdragen aan onze doelen. We betrekken inwoners, bedrijven en instellingen actief bij de uitvoering van sociaal beleid. Hierdoor sluit onze dienstverlening beter aan bij de behoeften van inwoners en creëren we meer gezamenlijke verantwoordelijkheid. We sturen op innovatie en samenwerking binnen het sociaal domein. We gaan nieuwe samenwerkingsverbanden aan tussen onderwijs, welzijn, buurtwerk, sport en veiligheid. De opgaven waar we voor staan, zijn immers ook gezamenlijke opgaven. Door samen te werken, benutten partners in het sociale domein elkaars sterke punten en vinden elkaar sneller. Dit leidt tot meer breed gedragen, effectieve resultaten.

Focus op activiteiten die écht het verschil maken

In een snel veranderende samenleving moeten we als gemeente onze rollen en taken voortdurend overwegen. De toenemende vraag naar hulp, de groeiende krapte op de arbeidsmarkt en de steeds krappere budgetten dwingen ons om onze diensten kritisch tegen het licht te houden en keuzes te maken. Houden we ons bezig met díe dingen die er echt toe doen? Wat kunnen inwoners zelf en wat verwachten zijn van ons? Waar kunnen we het verschil maken? Welke rol moeten we aannemen? Zijn we initiërend of meer faciliterend?

In het Collegeprogramma en de Kaderbrief 2025 staan drie speerpunten benoemd, die richtinggevend zijn voor keuzes die we maken.

Versterken van de sociale basis. Door te investeren in de gezondheid en bestaanszekerheid van inwoners is op termijn minder dure hulp en zorg nodig; en door laagdrempelige, collectieve hulp te versterken, is op termijn minder (duur), individueel maatwerk nodig. Dit geldt voor diensten op het gebied van zorg en gezondheid, maar ook voor dienstverlening op het gebied van werk en inkomen, cultuur, sport en ontmoeten. Deze transformatie is al in gang gezet en deze zetten we onverminderd voort.
Vergroten van sociale cohesie en participatie. We bevorderen de sociale verbondenheid tussen inwoners. Dit doen we onder andere door culturele en maatschappelijke organisaties te ondersteunen en door informele netwerken uit te bouwen en te onderhouden. Zie ook hoofdstuk 1, Vitale Kernen.
Ondersteuning van kwetsbare doelgroepen. Kwetsbare doelgroepen – mensen die zorg echt nodig hebben – moeten hier nu en in de toekomst op kunnen rekenen.

2025 wordt het jaar waarin we echt keuzes gaan maken. Wat doen we wél en wat doen we niet meer?
Deze drie speerpunten vormen ons kompas.

Wat doen we wel en niet meer?

We geven prioriteit aan sociaal maatschappelijke activiteiten met de grootste impact. En we kiezen bewust voor om diensten die minder bijdragen aan de gestelde doelen af te bouwen of te beëindigen.
Ook richten we processen eenvoudiger in en schrappen we regels. Zo blijft er meer tijd en geld over voor activiteiten met prioriteit.
We nemen afscheid van verkokerde initiatieven die zich richten op één doel of doelgroep.
We kijken kritisch naar de subsidies die we verlenen. We stoppen met het verstrekken van subsidies die niet of onvoldoende bijdragen aan onze doelen.
We betrekken inwoners, bedrijven en instellingen actief bij de uitvoering van sociaal beleid. Hierdoor sluit onze dienstverlening beter aan bij de behoeften van inwoners en creëren we meer gezamenlijke verantwoordelijkheid.
We sturen op innovatie en samenwerking binnen het sociaal domein. We gaan nieuwe samenwerkingsverbanden aan tussen onderwijs, welzijn, buurtwerk, sport en veiligheid. De opgaven waar we voor staan, zijn immers ook gezamenlijke opgaven. Door samen te werken, benutten partners in het sociale domein elkaars sterke punten en vinden elkaar sneller. Dit leidt tot meer breed gedragen, effectieve resultaten.